H χαρτογράφηση σπίλων
Χαρτογράφηση σπίλων είναι μία ανώδυνη και ακίνδυνη τεχνική για την αξιολόγηση των σπίλων η οποία γίνεται από δερματολόγο στο ιατρείο, μια φορά τον χρόνο ώστε να διαπιστωθούν αλλαγές στο μέγεθος, το περίγραμμα, το χρώμα και την συμμετρία των σπίλων.
Όλοι οι σπίλοι του σώματος καταγράφονται και φωτογραφίζονται μακροσκοπικά, αλλά και μικροσκοπικά με την βοήθεια ειδικής συσκευής η οποία ονομάζεται δερματοσκόπιο το οποίο μεγεθύνει την εικόνα μιας ελιάς ,ώστε να μπορούν να εξεταστούν τα επιμέρους χαρακτηριστικά ,και αποθηκεύεται.
Μετά από 6 μήνες με 1 χρόνο, με τον μετά μπορούμε να αξιολογήσουμε την πιθανή εμφάνιση νέων σπίλων και την μεταβολή των παλιών σπίλων. Μπορούμε έτσι να διαπιστώσουμε μεταβολές στο χρώμα, σχήμα, μέγεθος. Αντιλαμβανόμαστε έγκαιρα κάποια ύποπτη αλλαγή πριν αυτή οδηγήσει σε καρκίνωμα ή μελάνωμα και μπορούμε να αφαιρέσουμε προληπτικά τους σπίλους αυτούς.
Σύμφωνα με τον κανόνα ABCDE αξιολογούμε τα
Α: ασυμμετρία
Β: όρια (borders)
C: χρώμα -ποικιλοχρωμία (Colour)
D: διάμετρο (diameter)
Ε: ανύψωση (elevation)
Λαμβάνονται επίσης υπόψη κλινικά συμπτώματα όπως κνησμός και πόνος, φαγούρα, αιφνίδια αιμορραγία, οίδημα (πρήξιμο), και έλκος (πληγή που δεν κλείνει)
Χαρτογράφηση σπίλων πρέπει να κάνει πρακτικά ο καθένας από εμάς, όμως απαιτείται να γίνεται σε:
- Ανοιχτόχρωμους φωτότυπους με πολλούς σπίλους και φακίδες στο σώμα και το πρόσωπο
- Άτομα με ατομικό ή οικογενειακό ιστορικό καρκίνου δέρματος και μελανώματος
- Άτομα που έχουν υποστεί πολλά ηλιακά εγκαύματα στο παρελθόν και κυρίως στην παιδική ηλικία
- Άτομα που έχουν εκτεθεί σε τεχνητές πηγές UV ακτινοβολίας (solarium)
- Άτομα που έχουν αφαιρέσει στο παρελθόν δυσπλαστικούς σπίλους
- Άτομα ανοσοκατεσταλμένα
- Άτομα με σπίλους σε παλάμες και πέλματα.
Η ακμή αποτελεί τη συνηθέστερη αιτία επίσκεψης εφήβων στο δερματολόγο και έχει σαν αποτέλεσμα την αυξημένη λιπαρότητα του δέρματος, καθώς και μια ποικιλία βλαβών στο πρόσωπο και το σώμα.
Η ακμή προκαλείται από την υπερδραστηριότητα των σμηγματογόνων αδένων, σε συνδυασμό με την απόφραξη του εκφορητικού τους πόρου, και ο αποικισμός του δέρματος με το μικρόβιο Propionibacterium Acnes.
Ακμή – Τύποι
Κοινή Ακμή
Αυτή είναι η συνηθέστερη μορφή ακμής, με μέγιστη δραστηριότητά της στις ηλικίες 16 και 18 ετών και μετά σταδιακά υποχωρεί.
Ακμή εμφανίζει ένα πολύ μεγάλο ποσοστό των εφήβων και στο πρόσωπο, πλάτη και το στήθος.
Μετεφηβική Ακμή
Εμφανίζεται σε γυναίκες κατά την τρίτη και τέταρτη δεκαετία της ζωής, είναι ανθεκτική στην θεραπεία, ενώ οι βλάβες εμφανίζουν χαρακτηριστική προτίμηση στο πηγούνι και τη γνάθο
Βρεφική Ακμή
Πολύ συχνή στην αρχή της βρεφικής ηλικίας , εμφανίζεται μεταξύ έκτου και δέκατου έκτου μήνα κατά κύριο λόγο στα μάγουλα και υποχωρεί μετά από λίγους μήνες.
Φαγεσωρική Ακμή
Πρόκειται για έναν ήπιο τύπο ακμής, κατά τον οποίο το δέρμα εμφανίζει χαρακτηριστικά φαγέσωρες (μαύρα στίγματα).
Οι φαγέσωρες της ακμής διακρίνονται σε κλειστούς (άσπρα λευκωπά επάρματα), που παρουσιάζονται όταν ένας πόρος δεν έρχεται σε επαφή με τον αέρα και ανοικτούς (μαύρα στίγματα).
Κυστική Ακμή
Πρόκειται για εξαιρετικά δυσάρεστη μορφή ακμής. Διαφέρει από την κοινή ακμή στη βαρύτητα των βλαβών, τη χρονιότητά της αντίσταση στη συνήθη θεραπευτική αντιμετώπιση. Παρατηρείται και στα δύο φύλα, ενώ οι βλάβες που τη διακρίνουν από την κοινή ακμή είναι οι βαθιές και επώδυνες βλατίδες και οζίδια που εμφανίζονται, η οποία προκαλεί δυσμορφία με το σχηματισμό ουλών.
Κεραυνοβόλος Ακμή
Η πιο σοβαρή μορφή κυστικής ακμής με καταστροφικά αποτελέσματα στο δέρμα. Χαρακτηρίζεται από απότομη εμφάνιση , σε ράχη και στήθος, οζιδίων που εξελκώνονται και δημιουργούν ουλές .
Ταυτόχρονα υπάρχει υψηλός πυρετός , λευκοκύττωση , αρθραλγίες και μυαλγίες και εξάντληση. Προσβάλλει νεαρά κυρίως άτομα, αγόρια, ηλικίας απο13-16 ετών στα οποία προϋπήρχε τυπική μέτρια η σοβαρή ακμή.
Θερινή Ακμή ή «ακμή της Μαγιόρκα»
Εμφανίζεται μετά από έκθεση στον ήλιο, ιδίως σε γυναίκες ηλικίας 20-30 ετών, στον κορμό και τους ώμους.
Τροπική Ακμή
Παρατηρείται συνηθέστερα σε τροπικά, δηλαδή υγρά και θερµά κλίµατα καθώς και σε εργαζόμενους σε εξαιρετικά υψηλές θερμοκρασίες , έχει αιφνίδια έξαρση, με εντοπισμό στην πλάτη, στον κορµό, στους µηρούς και στους ώµους. Με την αλλαγή του περιβάλλοντος, οι βλάβες συνήθως υποχωρούν.
Επαγγελµατική Ακμή
Αυτός ο τύπος ακμής εμφανίζεται σε ασθενείς που έρχονται σε επαφή µε ορισμένες ουσίες στον εργασιακό τους χώρο. Έτσι μπορεί να παρατηρηθεί ακμή από έλαια σε εργάτες που έρχονται σε επαφή µε ορυκτέλαια, πετρέλαιο, προϊόντα πίσσας κ.λπ.
Ακμή από φάρμακα
Η ακμή αυτή προέρχεται από φάρμακα τα οποία χορηγούνται είτε τοπικά είτε συστηματικά, όπως για παράδειγμα ανδρογόνα, οιστρογόνα, αντιφυµατικά, κορτικοστεροειδή, λίθιο κ.α.
Ακμή από καλλυντικά
Αυτή η μορφή ακμής παρατηρείται κατά τη χρήση διαφόρων καλλυντικών προϊόντων. Η θέση εντοπισμού της είναι εκεί που απλώνονται τα καλλυντικά προϊόντα, δηλαδή στο πρόσωπο, στους κροτάφους, στο μέτωπο και στα μάγουλα.
Τραυματική ακμή νεαρών γυναικών
Σχεδόν αποκλειστικά σε γυναίκες. Πολλοί πάσχοντες από ακμή ασχολούνται με τα «σπυράκια» τους, τα οποία παρενοχλούν και κακοποιούν συνεχώς με διάφορους τρόπους και κυρίως με συμπίεση με τα δάκτυλα.
Ροδόχρους Ακμή ή Ροδόχρους Νόσος
Πρόκειται για μια χρόνια ακμοειδή διαταραχή που συνοδεύεται από αυξημένη αντιδραστικότητα των τριχοειδών στη ζέστη, οδηγώντας σε ερυθρίαση (flushing) και τελικά σε ευρυαγγείες.
Απαντάται συχνότερα σε γυναίκες ηλικίας 30 έως 50 ετών. Αρχικά στην ροδόχρου ακμή εμφανίζονται βλάβες με χαρακτηριστική συμμετρική κατανομή στο πρόσωπο (παρειές, πηγούνι, μέτωπο, μεσόφρυο, μύτη), Αργότερα τη θέση του εξανθήματος μπορεί να πάρουν ευρυαγγείες.
Στην αιτιοπαθογένεια της ακμής ενηλίκων γυναικών παίζουν ρόλο η κληρονομικότητα, ορμονικοί παράγοντες, χρήση καλλυντικών με βαζελίνη και φυτικά έλαια, το κάπνισμα, το stress και η πιθανή χρήση φαρμάκων του τύπου των κορτικοστεροειδών, αντικαταθλιπτικών, αντιεπιληπτικών κ.α.
Ακμή και διατροφή
Υπάρχουν αντικρουόμενες απόψεις στην σχέση της ακμής με τη διατροφή. Πολλές μελέτες έχουν διενεργηθεί, αλλά τα αποτελέσματα δεν μπορούν να οδηγήσουν σε ασφαλή συμπεράσματα για τη σχέση δίαιτας και ακμής.
Η υπερβολική κατανάλωση υδατανθράκων και λίπους οδηγεί σε υπερινσουλιναιμία, η οποία με τη σειρά της ευνοεί τη ακμή. Πιστεύεται ότι τα Ω3 λιπαρά οξέα μειώνουν την ινσουλίνη και με τη σειρά τους βελτιώνουν την ακμή.
Πιθανώς αυτό παίζει κάποιο ρόλο στην εμφάνιση ακμής μέσω αύξησης της ινσουλίνης του αίματος. Ίσως να υπάρχει κάποια συσχέτιση της πρώιμης εμμηναρχής με την βαρύτητα της ακμής, η οποία τότε είναι βαρύτερη.
Αντιμετώπιση Ακμής
Θα πρέπει να γίνει σαφές οτιδήποτε υπάρχει μεθόδου που εγγυάται μόνιμη και οριστική απαλλαγή από το πρόβλημα και ότι υπάρχουν τρόποι για να βελτιωθεί η κατάσταση , να περιοριστούν οι εξάρσεις και σε κάποιο βαθμό οι υπολειμματικές βλάβες. Προϋπόθεση για τα παραπάνω είναι η πιστή εφαρμογή της αγωγής που θα συστηθεί και η μακροχρόνια συνεχής εφαρμογή της
Αντιμετώπιση ακμής – Τοπική θεραπεία
Η τοπική αγωγή αντιμετώπισης ακμής είναι αρκετή για την ήπια κοινή ακμή της εφηβείας καθώς και συμπληρωματικά με συστηματική θεραπεία. Τα σκευάσματα για τοπική αντιμετώπιση ακμής είναι κατά το πλείστο αντιμικροβιακά ή κερατινολυτικά,
Αντιμετώπιση ακμής με αντιβιοτικά από το στόμα
Η αντιμετώπιση ακμής με αντιβιοτικά συνιστάται σε πιο βαριές μορφές κυρίως που δεν ανταποκρίνονται στην τοπική θεραπεία, καθώς και σε ακμή ράχης και στήθους.
Αντιμετώπιση ακμής με ισοτρετινοΐνη
Πρόκειται για το φάρμακο εκλογής ακμής κυστικού τύπου ή έντονης λατιδοφλυκταινώδους ακμής ανθεκτικής στα αντιβιοτικά. Η χρήση της ισοτρετινοΐνης στην αντιμετώπιση ακμής έχει δώσει λύση σε σοβαρή ακμή, έχει όμως παρενέργειες με σημαντικότερη αυτή της τερατογένεσης. Επομένως η ισοτρετονοΐνη θα πρέπει να χορηγείται με προσοχή στην αντιμετώπιση ακμής γυναικών αναπαραγωγικής ηλικίας και οι γυναίκες που την λαμβάνουν θα πρέπει να αποφύγουν την εγκυμοσύνη για όσο διάστημα λαμβάνουν τη θεραπεία της αντιμετώπισης ακμής και για 2 μήνες μετά.
Αντιμετώπιση ακμής – Ορμονοθεραπεία
Αντιμετώπιση ακμής με ορμονική θεραπεία γίνεται όταν υπάρχουν διαταραχές εμμήνου ρύσεως ή πολυκυστικές ωοθήκες
Αντιμετώπιση ακμής με καθαρισμό προσώπου
Ο καθαρισμός προσώπου μπορεί να βοηθήσει στην αντιμετώπιση ακμής κυρίως φαγεσωρικού τύπου. Προτιμάται ο δερματολογικός καθαρισμός προσώπου για την αντιμετώπιση ακμής που στοχεύει στην απομάκρυνση του σμήγματος και στη διάνοιξη των φαγεσώρων.
Αντιμετώπιση ακμής με χημικά peeling
Προτιμάται κυρίως το σαλικυλικό οξύ για την αντιμετώπιση ακμής και απαιτούνται 2 έως 4 συνεδρίες με άριστα αποτελέσματα.
Το έκζεμα (δερματίτιδα) είναι μία από τις συνηθέστερες δερματολογικές παθήσεις και αποτελεί μία φλεγμονώδη κατάσταση του δέρματος που μπορεί να προκληθεί από μία σειρά παραγόντων. Τα συνήθη συμπτώματα του εκζέματος είναι το οίδημα, η ερυθρότητα του δέρματος, ο κνησμός και η απολέπιση του δέρματος. Το έκζεμα δεν είναι μεταδοτικό.
Θεραπεία εκζέματος
Η θεραπεία είναι δύσκολη και απαιτεί εμπειρία και καλή γνώση της νόσου. Είναι συμπτωματική και έχει σαν σκοπό την αντιμετώπιση του κνησμού και της φλεγμονής και την πρόληψη των υποτροπών.
Η λεπτομερής ενημέρωση είναι σημαντική για την αντιμετώπιση της νόσου και θα περιλαμβάνει αρχικά πληροφορίες για την πορεία και την εξέλιξη της και κυρίως για τούς παράγοντες που την προκαλούν η την επιδεινώνουν .
Συμβουλές για το έκζεμα
Προσπαθήστε να αποφύγετε του εκλυτικούς παράγοντες, στους οποίους περιλαμβάνονται τα αλλεργιογόνα και διάφορες ερεθιστικές ουσίες . Η προσπάθεια αποφυγής τους είναι δύσκολη και επίπονη επειδή ο αριθμός τούς είναι μεγάλος και δεν είναι πάντα ειδικότερα σαφής η σχέση με την νόσο.
Βασικοί κανόνες για το έκζεμα
Ο ασθενής δεν πρέπει να χρησιμοποιεί συνθετικά και μάλλινα ενδύματα. Τα βαμβακερά είναι τα πιο κατάλληλα. Δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται συνθετικά απορρυπαντικά και μαλακτικά για τον καθαρισμό των ρούχων. Επίσης να μην χρησιμοποιούνται αφρόλουτρα με αρώματα και χρώματα. Σχετικά με τις τροφές, δεν υπάρχει τεκμηρίωση για την συσχέτιση με την νόσο. Συνήθη αλλεργιογόνα είναι το αυγό, τα ψάρια, το γάλα, η σόγια, η σοκολάτα, τα οινοπνευματώδη, τα πορτοκάλια, τα καρότα, οι φράουλες και τα συντηρητικά τροφών. Ο ασθενής θα πρέπει να αποφεύγει τροφές που αναφέρει ότι επιδεινώνουν την νόσο
Το έκζεμα μπορεί να ελέγχεται ικανοποιητικά και να παραμένει σε ύφεση με κατάλληλη θεραπεία και φαρμακευτική αγωγή.
Αντιμετωπίζεται με:
- Τοπική εφαρμογή ενυδατικών προϊόντων
- Αμυλούχα μπάνια σε συνδυασμό με μαλακτικά σκευάσματα προσφέρουν σημαντική βοήθεια τόσο στην θεραπεία όσο και στην διατήρηση του αποτελέσματος
- Τοπικά σκευάσματα κορτικοειδών (κρέμες)
- Στεροειδή συστηματικά σε βαριές περιπτώσεις (από το στόμα ή ακόμη και ενέσιμα)
- Τοπικά ανοσοτροποιητικά (αναστολείς καλσινευρίνης)
Βασικό είναι να βρεθεί ο αιτιολογικός παράγοντας (αλλεργιογόνο ) και η αποφυγή επαφής με αυτόν.
Οι μυρμηγκιές (μυρμηκιές), αν και καλοήθης κατάσταση, προκαλούν ανησυχία στους ασθενείς καθώς μπορεί να πονάνε ή και να αιμορραγούν, ενώ αν οι μυρμηγκιές εντοπίζονται στα πόδια μπορεί να δυσχεραίνουν τη βάδιση. Ο εν λόγω ιός προκαλεί τον ταχύ πολλαπλασιασμό των κυττάρων του δέρματος με αποτέλεσμα να αναπτύσσονται οι μυρμηγκιές, δηλ. καλοήθη εξογκώματα με μορφή κουνουπιδιού. Οι μυρμηγκιές (μυρμηκιές) είναι η δεύτερη σε συχνότητα δερματική νόσος μετά την ακμή. Τα παιδιά και άτομα νεαρής ηλικίας προσβάλλονται συχνότερα από μυρμηγκιές, λόγω του ανώριμου ανοσοποιητικού συστήματος των ατόμων αυτών, αν και δεν αποκλείεται η εμφάνισή τους σε οποιαδήποτε ηλικία.
Μυρμηγκιές (μυρμηκιές) συνήθως εμφανίζονται στα χέρια, στα πόδια και στο πρόσωπο. Εντούτοις, από μυρμηγκιές μπορεί να προσβληθεί οποιοδήποτε σημείο του σώματος. Πιο συχνή είναι η εμφάνιση των μυρμηγκιών το καλοκαίρι, λόγω της μη χρήσης υποδημάτων και την αυξημένη επαφή με το νερό που καθιστά το δέρμα πιο ευάλωτο στην επίθεση του ιού.
Οι μυρμηγκιές είναι εξαιρετικά μεταδοτικές και η τήρηση κάποιων κανόνων είναι απαραίτητη για την πρόληψη.
Το συχνό πλύσιμο των χεριών είναι απαραίτητο καθώς μυρμηγκιές μεταδίδονται ακόμη και με την απλή επαφή.
Η επαφή με γυμνά πόδια γύρω από πισίνες, καθώς και στην άμμο πρέπει να αποφεύγεται γιατί ο ιός της μυρμηκιάς μπορεί να ζει εκεί για αρκετά 24ωρα.
Αποφυγή χρήσης πισίνας σε άτομα με μυρμηγκιές έως ότου θεραπευτούν είναι επιβεβλημένη για την πρόληψη μετάδοσής τους
Η χρήση ατομικής πετσέτας αποτρέπει την μετάδοση των μυρμηγκιών.
Η άμεση θεραπεία μυρμηγκιών όταν αυτές εμφανίζονται μας προφυλάσσει από την εξάπλωσή τους και τη μετάδοσή τους σε άλλους.
Τα μαλάκα ινώματα είναι συνήθεις καλοήθεις ασυμπτωματικές δερματικές βλάβες, στο χρώμα του δέρματος ή λίγο πιο σκούρες ,αγνώστου αιτιολογίας τα οποία εμφανίζονται συχνότερα στις γυναίκες την τέταρτη δεκαετία της ζωής είτε με την μορφή πολλαπλών μεγέθους μέχρι 3mm ,κυρίως στις μασχάλες, αυχένα και υπομαζικά είτε είναι μονήρη.
Τα θηλώματα δεν μεταδίδονται από άτομο σε άτομο ενώ μπορεί να διασπαρούν στο ίδιο άτομο μετά από τριβή της περιοχής.
Συσχετίζονται με πολύποδες του εντέρου, σακχαρώδη διαβήτη και πολλές φόρες η εμφάνισή τους σχετίζεται με την εγκυμοσύνη μετά την οποία συνήθως υποστρέφονται. Επίσης μπορεί να εμφανιστεί μετά από απότομη αύξηση βάρους
Υπάρχουν υπόνοιες κληρονομικής προδιάθεσης διότι όταν ένα άτομο πάσχει από θηλώματα και άλλα άτομα στην οικογένειά του τα εμφανίζει.
θεραπεία –εκτομία με αποκοπή υπό τοπική αναισθησιών
Η ψωρίαση είναι μια συχνή πάθηση που χαρακτηρίζεται από ερυθρές πλάκες οι οποίες καλύπτονται από αργυρόχρωμα λέπια.
Περίπου το 1-3% πάσχει από την νόσο. Οι περισσότεροι ασθενείς εμφανίζουν ήπια νόσο με λίγες πλάκες αλλά υπάρχουν και πιο σοβαρές με την πιο συχνή αυτή την κατά πλακάς ψωρίαση.
Δεν είναι μεταδοτική, είναι ένα αυτοάνοσο νόσημα το όποιο ανάλογα με την έκταση μπορεί να ελεγχθεί με τοπική αγωγή ή συστηματική θεραπεία, πάντα με την επίβλεψη δερματολόγου.
Είναι συχνές επίμονες υπερκερατωσικές βλάβες οι οποίες έχουν την δυνατότητα κακοήθους εξαλλαγής. Πολλαπλές βλάβες βρίσκονται σε ακάλυπτε περιοχές του σώματος ηλικιωμένων ασθενών με ανοιχτόχρωμο δέρμα που έχουν εκτεθεί πολύ στον ήλιο κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Χωρίς θεραπεία οι ακτινικές κερατώσεις κατά κανόνα αυξάνονται σε μέγεθος , ένα μικρό ποσοστό υποστρέφει μετά από διαρκή αντηλιακή προστασία ,ωστόσο κάποιες μεταπίπτουν σε ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα. Στα πλαίσια παρακολούθησης πρέπει να εξετάζονται μια φορά τον χρόνο .Οι ασθενείς πρέπει να χρησιμοποιούν αντηλιακό , ενδύματα που τούς προστατεύουν από τον ήλιο ενώ η εφαρμογή κρύου αζώτου σε μονήρεις βλάβες αποτελεί την πιο σθένη μέθοδο αφαίρεσης τους , ενώ οι ασθενείς με πολλαπλές και υποτροπιάζουσες βλάβες χρειάζονται εξατομικευμένη θεραπεία.
Έντονα ερυθρό οζίδιο με λεία επιφάνεια που εμφανίζεται σε περιοχές τραυματισμού στην παιδική ηλικία και όχι μόνο.
Είναι συνήθως μονήρες και μεγαλώνει πολύ γρήγορα μέχρι να φτάσει στο τελικό μέγεθος του τα 5mm.
Αιμορραγεί πολύ εύκολα, και είναι ασυμπτωματικό.
Θεραπεία συνιστάται σε καταστροφή της βλάβης με κρυοπληξιών
Ο όρος χρησιμοποιείται για κάθε απώλεια των τριχών ανεξάρτητα από την εντόπιση ,την έκταση ή την αιτιολογία που την προκάλεσε
Η γυροειδής αλωπεκία είναι συχνή μη ουλωτική αλωπεκία με ανοσολογικό υπόβαθρο , κληρονομική προδιάθεση ,άγνωστη αιτιολογία ,απρόβλεπτη πορεία και επιφυλακτική πρόγνωση που δημιουργεί ιδιαίτερα ψυχολογικά προβλήματα στους πάσχοντες και στο περιβάλλον τους .Χαρακτηρίζεται από αιφνίδια εμφάνιση σε κάποιο άτριχο σημείο του τριχωτού της κεφαλής μιας η περισσότερων άτριχων πλακών με στρογγυλό σχήμα και σαφή όρια
Ανδρογενετικη αλωπεκία είναι ιδιαίτερα συχνή , προοδευτικά εξελισσόμενη νόσος η όποια παρατηρείται ως συνέπεια επίδρασης των ανδρογόνων στους τρίχινους θυλάκους της κεφαλής γενετικά προκαθορισμένων ανθρώπων.
Sτους άνδρες γίνεται εμφανής με την υποχώρηση της μετωποκροταφικης γραμμής και την δημιουργία άτριχων πλακών στους κροτάφους και στρογγυλής πλακάς στην κορυφή (κοινώς φαλάκρα), ενώ στις γυναίκες οι απώλεια τριχών αφορά όλη την έκταση του κεφαλιού ενώ η μετωπιαία γραμμή παραμένει στην θέση της .
Για την τυροειδή αλωπεκία δεν υπάρχει θεραπεία που να εγγυάται την πλήρη επανέκδοση των τριχών σε συγκεκριμένο χρόνο , ενώ για την αναγεννητική αλωπεκία δεν υπάρχει σίγουρος τρόπος ο όποιος να εξασφαλίσει την αναστολή της έναρξης . Με την θεραπεία εξασφαλίζουμε την επιβράδυνση της εξέλιξης της ,ενώ παραδεκτές από το σύνολο των δερματολόγων είναι τοπικά η μινοξιδιλη και η από του στόματος φιναστεριδη καθώς και η ορμονική θεραπεία αποκλειστικά στις γυναίκες.
Η σμηγματορροϊκή υπερκεράτωση είναι από τους συνηθέστερους καλοήθεις όγκους του δέρματος, που σχετίζεται με κληρονομική προδιάθεση και εμφανίζεται συνήθως μετά την ηλικία των 35 ετών.
Η υπερκεράτωση χαρακτηρίζεται από πάχυνση του πιο επιφανειακού τμήματος της επιδερμίδας. Στην ψηλάφηση η επιφάνεια τους μπορεί είναι λιπαρή αλλά οι σμηγματορροικές υπερκερατώσεις είναι συνήθως τραχείες με μικρές εμβαθύνσεις.
Οι βλάβες της σμηγματορροϊκής υπερκεράτωσης έχουν κυκλικό ή ωοειδές σχήμα, καφέ ή μαύρο χρώμα, και η διάμετρός τους μπορεί να φτάσει τα 2 εκατοστά. Συνήθως εντοπίζονται στο πρόσωπο και στον κορμό. Οι σµηγµατορροϊκές υπερκερατώσεις μπορεί να ερεθιστούν από την τριβή των ρούχων ή από κάποιο τραυματισμό.
Η θεραπευτική τους αντιμετώπιση επιτυγχάνεται με καταστροφή της βλάβης με κρυοπηξία η διαθερμοπηξία με άριστα αποτελέσματα, επεμβαίνουμε θεραπευτικά για λόγους αισθητικούς η λόγω συχνού τραυματισμού της βλάβης.
H εμφάνιση πολλαπλών σμηγματορροϊκών υπερκερατώσεων που συνοδεύονται από φαγούρα, μπορεί να συνδυάζεται και με κάποια υποκείμενη εσωτερική κακοήθεια, για αυτό το λόγο πρέπει να εξετάζονται από ιατρό.
Είναι ένα διηθητικό πρωτοπαθές δερματικό νεόπλασμα , είναι ο δεύτερος σε συχνότητα καρκίνος του δέρματος , και εντοπίζεται κυρίως στην κεφαλή , στον τράχηλο και στις άκρες χείρες , ενώ ανευρίσκεται αρκετά συχνά στα αυτιά.
Στην αρχή η βλάβη μοιάζει με μια απλή υπερκεράτωσική βλάβη επί της οποίας υπάρχει προσκολλημένο λέπι . Χωρίς θεραπεία η βλάβη μεγαλώνει με αποτέλεσμα το σχηματισμό ενός σκληρό οζιδίου με νεκρωτικό κέντρο.
Τα ακανθοκυτταρικά μπορεί να δώσουν μεταστάσεις γι αυτό το λόγο τα πρωτοπαθή καρκινώματα αντιμετωπίζονται με ευρεία εκτομία του όγκου και ιστολογική εξέταση.
Μακροπρόθεσμα η απώτερη του ακανθοκυτταρικού είναι άριστη ενώ
οι ασθενείς αυτοί διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης νέων πρωτοπαθών κακοηθών νεοπλασμάτων του δέρματος , γι αυτό το λόγο συνιστάται τακτική παρακολούθηση σε όλους τούς ασθενείς
Tο συχνότερο κακοήθειες νεόπλασμα του δέρματος.
Xωρίς θεραπεία προκαλεί τοπική διήθηση και καταστροφή των υποκείμενων ιστών, ενώ σπάνιες είναι οι μεταστάσεις.
Eμφανίζεται σε οποιαδήποτε ηλικία , συνήθως σε μεγάλη ηλικία , στα εκτεθειμένα σημεία του σώματος , προσώπου , το τριχωτό της κεφαλής , στα αυτιά και τον τράχηλο
Ο επιχείλιος έρπης είναι η συχνότερη μορφή ιογενούς λοίμωξης από το ιό του απλού έρπη τύπου HSV 1. Μετά από ένα πρόδρομο στάδιο από πόνο και καύσο εμφανίζονται κηλίδες στα χείλη που εξελίσσονται σε μικρές εύθραστες φυσαλίδες και εξελίσσονται καταλείποντας διάβρωση και εξέλκωση. Ο ιός είναι ιδιαίτερα μεταδοτικός και μεταφέρεται εύκολα με την επαφή από άτομο σε άτομο, αλλά και σε άλλα σημεία του σώματος . Η θεραπεία κρίνεται επιτακτική για την πρόληψη ουλών.
Ο επιχείλιος έρπης είναι η συχνότερη μορφή ιογενούς λοίμωξης από το ιό του απλού έρπη τύπου HSV 1. Μετά από ένα πρόδρομο στάδιο από πόνο και καύσο εμφανίζονται κηλίδες στα χείλη που εξελίσσονται σε μικρές εύθραστες φυσαλίδες και εξελίσσονται καταλείποντας διάβρωση και εξέλκωση. Ο ιός είναι ιδιαίτερα μεταδοτικός και μεταφέρεται εύκολα με την επαφή από άτομο σε άτομο, αλλά και σε άλλα σημεία του σώματος . Η θεραπεία κρίνεται επιτακτική για την πρόληψη ουλών.
Οφείλεται στον ίο της ανεμοβλογιάς -έρπητα ζωστήρα.
Πρόκειται ουσιαστικά για αναζωπύρωση λανθάνουσας λοίμωξης , δηλ για επανενεργοποίηση του ίου της ανεμοβλογιάς, ο οποίος μετά από παρελθούσα λοίμωξη «κοιμάται» , στα νευρικά κύτταρα των νωτιαίων γαγγλίων.
Συναντάται σε όλα τα άτομα ,όλων των ηλικιών ,ιδιαίτερα σε ασθενείς ηλικιωμένους ή με ανοσοκαταστολή και ιδιαίτερα μετά από κόπωση ,συναισθηματική φόρτιση ή ακτινοθεραπεία. Πριν την εμφάνιση ,οι ασθενείς παραπονιούνται για ένα καυστικό άλγος .λίγες μέρες αργότερα εμφανίζεται το εξάνθημα που αποτελείται από ερυθρές πλάκες στην επιφάνεια των οποίων παρατηρούνται φυσαλίδες κατά αθροίσματα
Η θεραπεία αποσκοπεί στην ανακούφιση από τα συμπτώματα, αλλά κυρίως από τον πόνο ο οποίος είναι ειδικότερα έντονος και παραμένει πολύ καιρό μετά την παρέλευση των εξανθημάτων παρόλα αυτά . Προς το παρόν καμιά αποτελεσματική μέθοδος δεν υπάρχει για το άλγος που παραμένει.